Prądnica prądu przemiennego, często trójfazowa.
Pierwszy alternator skonstruował Nikola Tesla w 1891 roku.
Opatentował go w USA pod numerem 447921.
Jest to urządzenie elektryczne, używane do zamiany energii mechanicznej w prąd przemienny.
Dzięki temu, że ma wbudowany prostownik na diodach krzemowych (przetwarzający prąd zmienny na stały), obecnie jest najczęściej używany do zasilania (podczas pracy silnika spalinowego) urządzeń elektrycznych samochodu, oraz ładowania akumulatora.
Jest znacznie wydajniejszy i bardziej niezawodny od wcześniej stosowanej prądnicy prądu stałego, gdyż w przeciwieństwie do niej, główne uzwojenia robocze są w stojanie, a nie w wirniku, dzięki czemu nie ma potrzeby stosowania komutatora.
Prąd wytwarzany jest w nim w nieruchomych uzwojeniach stojana, przez wirujące pole magnetyczne wirnika.
Dodatkową jego zaletą jest fakt, że jest od prądnicy lżejszy i oddaje maksymalny prąd już przy niewielkiej prędkości obrotowej wirnika, co przekłada się na dobre ładowanie akumulatora przy małej prędkości 
