REKLAMY
współczesny akwalung

Aparat tlenowy lub powietrzny z automatyczną regulacją, który umożliwia płetwonurkowi  swobodne przebywanie pod wodą.

Może być z obiegiem otwartym (wydech osoby nurkującej następuje bezpośrednio do wody), lub zamkniętym (wydychane powietrze przechodzi przez pochłaniacz do worka oddechowego, gdzie jest uzupełniane w tlen).

Trudno jest dzisiaj określić, kiedy człowiek zanurzył się pod wodę po raz pierwszy, szacunkowo przyjmuje się, że miało to miejsce około 5000 lat p.n.e. Człowieka pchała w głębiny albo zwykła ciekawość, albo konieczność wykonania określonej pracy.

nurek z aparaturą do oddychaniaNiezależnie od powodów, warto wiedzieć kto i dlaczego wymyślił dzisiejszy sprzęt, oraz przez jakie perypetie musieli przejść pionierzy, których poświęcenie dało nam wiedzę i możliwości podziwiania podwodnego świata.
Prawie trzy tysiące lat temu - w roku 885 p.n.e. w Asyrii, powstała płaskorzeźba przedstawiająca nurkującego mężczyznę.

REKLAMY

W I wieku p.n.e. w głównych portach Morza Śródziemnego byli nurkowie, którzy zawodowo wyławiali zatopione przedmioty. Już wówczas głębokości na jakie schodzili ci nurkowie dochodziły nawet do około 30 metrów - wyciągano ich stamtąd wraz z wyławianymi przedmiotami przy pomocy liny. Cały czas jednak największym problemem był zapas powietrza, jakim nurek dysponował - to z kolei decydowało o czasie, jaki mógł pozostawać pod wodą.

Owszem zdarzali się rekordziści, którzy w tzw. nurkowaniu swobodnym zanurzali się nawet na kilka minut, próbowano również dostarczać nurkom powietrze z powierzchni wody przy pomocy dzwonu nurkowego, ale od początku historii nurkowania usiłowano wyposażyć nurka w taką aparaturę, która jednocześnie mogła by uniezależnić nurka od powietrza dostarczanego z powierzchni, oraz nie ograniczać mu swobody ruchów pod wodą.

Niestety nie potrafiono sprężyć powietrza na tyle, aby nurek mógł oddychać nim na głębokości nawet przez krótki czas, nie było również odpowiednich materiałów, z których można by było wykonać pojemnik na sprężone powietrze. Dodatkowo brak było urządzenia, które rozprężałoby powietrze ze zbiornika do ciśnienia panującego na danej głębokości.

Pierwsze próby zbudowania aparatu do oddychania pod wodą, podjął angielski pionier nurkowania Henry Albert Fleuss w roku 1878. W swoim aparacie zastosował 100% tlen, co okazało się nietrafionym pomysłem, ponieważ oddychanie czystym tlenem jest trujące.

REKLAMY

Jednak sam pomysł na aparaturę był na tyle dobry, że po pewnych modyfikacjach i zastosowaniu powietrza do oddychania, aparat Fleussa z zamkniętym obiegiem stał się standardowym wyposażeniem ratowniczym łodzi podwodnych Królewskiej Marynarki Wojennej aż do II wojny światowej.
Kolejnym krokiem było zbudowanie aparatu nurkowego z otwartym obiegiem.

Największego przełomu w tej dziedzinie dokonali w latach 1942-43 Jacques-Yves Cousteau i Emile Gagnan. Skonstruowali oni pierwszy udany reduktor ciśnienia, pozwalający nurkowi na oddychanie z butli zawieszonej na plecach ze sprężonym powietrzem. jeden z pierwszych akwalungówKonstrukcja ta, wraz z maską i płetwami, zrewolucjonizowała nurkowanie, czyniąc je łatwym i dostępnym dla każdego, jednocześnie pozwalała na nurkowanie do głębokości 60 metrów bez efektów ubocznych.

W następnych latach nastąpił gwałtowny rozwój nurkowania rekreacyjnego oraz turystyki podwodnej.
Do czasów obecnych akwalung był wielokrotnie udoskonalany, jednak idea swobodnego nurkowania zaproponowana przez Francuzów pozostała niezmieniona do dziś 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj