REKLAMY
kadry z filmu

Najstarsze termoplastyczne tworzywo sztuczne.

Było otrzymywane z azotanu celulozy, plastyfikowanego kamforą; plastyczny polimer, odporny na rozrywanie.

Niestety przy tym łatwopalny, nieodporny na działanie wysokiej temperatury i czynników chemicznych (rozpuszcza się w wielu rozpuszczalnikach); stosowany do wyrobu galanterii i zabawek.

Przez długi okres czasu, celuloid wykorzystywano jako materiał, z którego wykonywano taśmę filmową dla potrzeb kina, pierwszy zastosował taką taśmę Thomas A. Edison. Celuloid, wykorzystany w przemyśle filmowym, przyczynił się wprawdzie do jego rozwoju, ale ze względu na skłonności do wybuchania i łatwopalność, doprowadził też do spalenia paru sal kinowych.
Piłeczka pingpongowa też była wykonywana z tego tworzywa.

REKLAMY

Człowiekiem, który wymyślił celuloid wspólnie z bratem Izajaszem, był właściciel drukarni, amerykański wynalazca John Wesley Hyatt. Odkrycia dokonał niejako przypadkiem, usiłując wygrać nagrodę 10 tysięcy dolarów na najlepszy materiał do produkcji kul bilardowych, imitujący kość słoniową. Kiedy John skaleczył się w palec, zalał go kolodium, część rozlewając na półkę, gdzie leżały składniki, z których próbował stworzyć kulę: trociny, papier i klej. Po jakimś czasie na półce powstała warstwa sztywnej celulozy. Dalsze eksperymenty doprowadziły braci do wynalezienia celuloidu.

Początkowo zaczęli wyrabiać z celuloidu protezy dentystyczne, co nie było zbyt szczęśliwym pomysłem, bo zęby z tego tworzywa (nazwanego tak w 1870 roku), łatwo się odkształcały podczas picia gorących napojów, a w ustach pozostawał trudny do zabicia smak kamfory.
Wkrótce wynalazca wpadł na pomysł wykorzystania swojego wynalazku do produkcji celuloidowych kołnierzyków, gorsów i mankietów do koszul, a nawet koloratek dla duchownych. Były sztywne i niezbyt wygodne, ale praktyczne, bo łatwo można je było czyścić. Dzięki temu wynalazkowi Hyatt został milionerem.celoluidowe zawieszki z lat 1930/40

Odpowiednio zabarwiony celuloid jest używany do imitowania rogu, kości słoniowej a nawet bursztynu, niestety nie udało się go wykorzystać jako materiał na tkaniny - pewnie ze względu m.in. na łatwopalność.
Tworzywo to można łatwo rozpoznać, gdyż po silnym potarciu wydziela zapach kamfory 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj