Największą, dotąd zdetonowaną lotniczą bombą jądrową była Car bomba.
Zdetonował ją Związek Radziecki. Jej moc według źródeł amerykańskich wynosiła około 58 megaton, według źródeł rosyjskich (dostępnych po 1992 roku) 50 megaton.
Do przetransportowania bomby długiej na 8 metrów, o średnicy ponad dwóch metrów i masie 27 ton, użyto największego w tamtym czasie bombowca strategicznego Tu-95. 
Wybuch nastąpił na wysokości 4 kilometrów nad archipelagiem Nowa Ziemia. Był tak potężny, że kula ognista miała promień około 4000 metrów i niemal dosięgnęła powierzchni ziemi - część skalistych wysepek, w pobliżu których dokonano detonacji, wyparowała.
Promieniowanie cieplne było w stanie spowodować oparzenia trzeciego stopnia w odległości 100 kilometrów od miejsca eksplozji.
Grzyb atomowy miał około 60 kilometrów wysokości i 30-40 kilometrów średnicy 
Żeby zobrazować jak potężna to była bomba, najlepiej będzie jak porównasz sobie na powyższym rysunku siłę rażenia poszczególnych bomb.
Bomba o pieszczotliwej nazwie "Little Boy", która zrujnowała Hiroszimę 6 sierpnia 1945 roku, miała moc około 15 kiloton (ta w czerwonym kółeczku - powiększona w kółku po lewej stronie).
Wysokość grzyba sięgała kilkunastu kilometrów. Szacuje się, że zginęło około 30% populacji miasta, czyli od 70 do 90 tysięcy mieszkańców. Z 76 tysięcy budynków w Hiroszimie, 70 tysięcy zostało zburzonych lub uszkodzonych, w tym 48 tysięcy budynków zniszczone zostało całkowicie!
Nieco wcześniej, bo 16 lipca 1945 roku, miał miejsce pierwszy naziemny test broni atomowej, przeprowadzony przez Stany Zjednoczone (również w czerwonym kółeczku). Detonacja bomby o kryptonimie Trinity (ang. Trójca) - kryptonim nadany przez Oppenheimera, miała siłę około 20 kiloton i jest uznawana za początek ery atomowej. Siła eksplozji była na tyle duża, że spowodowała drżenie szyb w domach odległych o 320 kilometrów od punktu zero. Powstały krater miał średnicę około 300 metrów i głębokość około 3 metrów. Piasek w miejscu eksplozji uległ całkowitemu stopieniu, dając w efekcie zielonkawe radioaktywne szkliwo.
1 listopada 1952 roku amerykańscy fizycy pod kierunkiem Edwarda Tellera i Polaka Stanisława Ulama, doprowadzili na atolu Enewetak do pierwszego wybuchu bomby termojądrowej Mike. Bomba jako paliwo termojądrowe wykorzystywała deuter i tryt. Siłę wybuchu oszacowano na 10,4 megaton (MT) czyli jakby około 700 bomb jądrowych zrzuconych na Hiroszimę. Przy projektowaniu bomby termojądrowej użyty był komputer MANIAC I.
Castle Bravo to kryptonim nadany próbnej eksplozji termojądrowej przeprowadzonej 1 marca 1954 na atolu Bikini (Wyspy Marshalla) należącym do Stanów Zjednoczonych. Zakładano, że bomba wybuchnie z mocą około sześciu megaton, czyli ponad 400 razy więcej energii niż uwolniła z siebie bomba "Little Boy" nad Hiroszimą. Okazało się jednak, że naukowcy się pomylili... i przez przypadek wywołali swoją największą eksplozję, oraz spowodowali najgorsze skażenie w historii USA. Ogromny opad radioaktywny skaził zamieszkane wyspy atolu - wiatr poniósł promieniotwórcze pyły na odległość do 600 kilometrów!
Strach pomyśleć, co jeszcze ludzkość może wymyślić... 
