REKLAMY
XIX wieczny francuski ogród zimowy

Miejsce umożliwiające uprawę egzotycznych roślin w surowym klimacie.

Stanowi powiększenie powierzchni mieszkalnej, oraz poprawia mikroklimat.

Budowla ta powinna mieć przednią stronę zwróconą na południe z wieloma otworami, przez które przy dobrej pogodzie dostaje się słońce i ciepłe powietrze, a które przy złej pogodzie można zasłonić.

Wewnątrz trzeba utrzymywać stałe, umiarkowane ciepło.


Już w starożytności "budowano ze słońcem”. Około roku 400 p.n.e. Sokrates pisał, że części domu zwrócone na południe, trzeba budować wyższymi, aby słońce w zimie miało do nich więcej dostępu, a północne winny być niższe, mniej wystawione na północne wiatry. W roku 60 n.e. w Rzymie, budowano już pierwsze pojemniki na kółkach, przykrywane szybami z miki, aby można wyciągać je bezpiecznie na słońce również w czasie chłodów. Dzięki temu cesarz mógł jeść świeże ogórki prawie przez cały rok.


francuski ogród zimowyW czasach średniowiecza nie budowano żadnych ogrodów zimowych. Zaczęły się pojawiać dopiero na początku XVI wieku. Do ich rozwoju przyczyniły się: poznanie nowych gatunków roślin dzięki podróżom do krajów tropikalnych, oraz umiejętność produkcji szkła płaskiego.

Pierwszą cieplarnią było wirydarium stworzone przez Daniela Barbaro w Ogrodach Botanicznych w Padwie, wkrótce po ich otwarciu w 1545 roku.

REKLAMY

Wkrótce w Anglii, Niemczech, Austrii i Francji, na czas zimowych miesięcy zaczęto wznosić ogrzewane piecami drewniane, składane konstrukcje, które od strony południowej miały szklane ściany. Ich celem była ochrona przed zmarznięciem roślin cytrusowych i egzotycznych. Te pierwsze prymitywne ogrody zimowe powstawały głównie przy klasztorach.
Jednak już w XVII wieku upodobali je sobie władcy i arystokraci.

W 1609 roku, żeby ochronić przed chłodem swoje figowce, Jan Fryderyk Wirtemberski kazał wznieść w Stuttgarcie całoroczny ogród zimowy.
Pół wieku później w Wersalu, Ludwik XIV zbudował ogromną oranżerię, która stała się wzorcem dla całej Europy.
Powstawały przy tym różne ciekawe konstrukcje, jak ruchoma pomarańczarnia, na rolkach, którą można było nasuwać na drzewka, czy rozbierana oranżeria z drewna w zamkowym ogrodzie w Heidelbergu, przykrywająca 430 drzewek pomarańczowych. W zimnej porze ogrzewano ją czterema piecami, a na Wielkanoc rozbierano. Nowsze budowle były murowane i miały zdejmowany dach.

W XVIII wieku oranżerie, palmiarnie, pomarańczarnie, cieplarnie powstawały jak grzyby po deszczu.
Jedną z najbardziej okazałych zbudowano w Moceau w roku 1780, na polecenie Ludwika Filipa Józefa Orleańskiego, który jednak nie cieszył się nią zbyt długo, gdyż zginął na gilotynie.

wnętrze ogrodu zimowegoWspaniałe ogrody zimowe powstawały w Londynie (Kew Gardens), pod berlińskim Sans-Souci, a także w warszawskich Łazienkach, gdzie w Nowej Pomarańczarni mieści się dziś jedna z najlepszych i najdroższych stołecznych restauracji.
W 1820 roku Hugon Breiter przedsiębiorca handlowy z Lipska uznał, że najwyższy czas, żeby zimowymi ogrodami mogli cieszyć się także zwykli ludzie, i zbudował w Lipsku oranżerię, która mogła pomieścić 600 osób. Wewnątrz można było napić się kawy, a dla chętnych do kupna przygotowano 250 tysięcy roślin.

REKLAMY

Jednocześnie z kształtowaniem się warstwy bogatego mieszczaństwa w połowie XIX wieku, w miejsce okazałych oranżerii i szklarni zaczęły powstawać prywatne ogrody zimowe. Stawały się nieodłączną częścią wielkopańskich rezydencji. Pod koniec XIX wieku nastąpił upadek architektury szklarniowej i ogrodów zimowych.

ogród zimowy przydomowyDziś wielkie publiczne palmiarnie znajdują się niemal w każdym dużym europejskim mieście. Największa polska palmiarnia jest w Poznaniu. Ma prawie pół hektara powierzchni i niedawno obchodziła stulecie istnienia.

Przydomowe ogrody zimowe od kilkunastu lat przeżywają swój renesans. Kryzys paliwowy i silnie utrwalona świadomość ekologiczna sprzyjają powrotowi do idei ogrodu zimowego, jako dodatkowej powierzchni mieszkalnej. Duże znaczenie ma też pojawienie się lekkich i łatwych do konserwowania konstrukcji, oraz nowoczesnych pokryć dachowych. Rozwinęła się także technika szklenia. Decydującą rolę odegrała jednak możliwość zaoszczędzenia energii dzięki wykorzystaniu promieni słonecznych.

Podobna w budowie, choć różna w założeniach, jest popularna szklarnia 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj