Sir Banting Frederick Grant, kanadyjski fizjolog, lekarz i odkrywca (1891 - 1941).
Medycynę studiował na Uniwersytecie w Toronto, podczas I wojny światowej służył w kanadyjskim korpusie medycznym.
Po wojnie dokończył studia i pracował jako lekarz, prowadził prywatną praktykę, oraz współpracował ze szpitalem dziecięcym w Toronto. Był także wykładowcą Uniwersytetu w Toronto.
Jest tym, który wynalazł lek na cukrzycę - insulinę.
Pierwsza wzmianka o cukrzycy miała miejsce już w roku 1522 p.n.e., ale nie potrafiono jej leczyć i najczęściej kończyła się śmiercią. Od 1921 roku (po śmierci swojej przyjaciółki), prowadził badania w instytucie naukowym przy uniwersytecie, zajmował się działaniem hormonu wytwarzanego w trzustce zwierzęcej. Wraz z asystentem Charlesem Bestem odkrył lek w postaci fizjologicznie czynnego wyciągu z trzustki i podał go psu choremu na cukrzycę.
Za odkrycie, które do dziś milionom chorych na cukrzycę zapewnia długie życie, już w roku 1923 otrzymał Nagrodę Nobla - dobrowolnie podzielił się premią pieniężną z tej nagrody ze swoim asystentem, którego przy wyróżnieniu pominięto.
W roku 1934, król Anglii Jerzy V nadał mu tytuł szlachecki: Sir.
Zginął w wypadku lotniczym w trakcie lotu do Anglii 
