Wynalazca angielski (1663 - 1729).
Baptysta z południowego Devon, z zawodu kowal, trudnił się handlem artykułami żelaznymi.
W roku 1712 zbudował wspólnie z Johnem Cowley’em pierwszy praktycznie używany atmosferyczny silnik parowy tłokowy (wzorowany częściowo na projektach m.in. D. Papina).
Zainstalował go w kopalni węgla Coneygree, w pobliżu Dudley Castle, celem odwadniania. Była to maszyna parowa wykonująca około 12 cykli roboczych na minutę, która mogła działać bez przerwy.
Urządzenie było ogromne - wysokość wynosiła około 17 metrów, natomiast moc urządzenia - po wprowadzeniu pewnych ulepszeń - szacowano na 5 koni mechanicznych.
Jego maszyna spisywała się całkiem dobrze i dzięki temu stosunkowo szybko znalazła powszechne zastosowanie w górnictwie brytyjskim (do 1733 roku pracowały tam już 94 takie maszyny), a niebawem i w innych krajach - od roku 1722 w Austrii, a od 1728 w Szwecji.
W Polsce pierwszą taką maszynę zainstalowano w Tarnowskich Górach w 1788 roku 
