Orzechołomy, zęby, ciskawki, stryszki, tłuczki, kleszczyki - to historyczne i ludowe nazwy dziadków do orzechów.
Narzędzie które znaleźć można prawie w każdym domu, znane każdemu, kto chociaż raz pragnął zjeść orzech otoczony twardą skorupą.
O tym, że orzechy są jadalne i sycące wiedziano już bardzo dawno temu.
Świadczą o tym łupiny znajdywane przez archeologów.
Na początku do rozbijania orzechów używano zapewne zwykłych kamieni. Później - żeby orzechy "nie uciekały" z miejsca, kamienie odpowiednio profilowano, tworząc wyżłobienia.
Już w III a może w IV wieku p.n.e. wykonywano z metalu pierwsze dziadki do orzechów - jeden z takich egzemplarzy jest do obejrzenia we włoskim Tarencie. Rzymianie używali dziadka do orzechów z brązu, który swoim kształtem przypominał dzisiejsze kombinerki - wykorzystywano przy tym zasadę działania dźwigni jednostronnej lub dwustronnej.
Początkowo każdy egzemplarz był kuty, później zastąpiono ten długotrwały i trudny proces odlewem - największym wówczas producentem była Anglia.
Obok metalowych produkowano również drewniane - początkowo jako proste dwa klocki połączone skórą lub zawiasem, później coraz bardziej ozdobne i wyszukane. Za najpiękniejsze uchodzą te w kształcie bajecznych ludzików, niekiedy konkretnych postaci lub zwierząt - mają one ruchome usta, w które wkłada się orzech i zgniata przy pomocy dźwigni umieszczonej na plecach.
Ich ojczyzną są Niemcy, a dokładniej XV - wieczne górnicze wioski Saksonii i Turyngii.
W roku 1872 Wilhelm Füchtner uruchomił pierwszą wytwórnię dziadków do orzechów, dlatego to jego właśnie uznano za ojca tego wynalazku.
Dzisiejsze dziadki wykonane są przeważnie z metalu i drewna, nowoczesne bywają z plastiku. Spotyka się materiały łączone np. drewno z metalem.
Wśród dziadków do orzechów są całkiem proste, jak i wielofunkcyjne. Czasem zamiast dźwigni, wykorzystuje się w nich do rozbicia skorupy orzecha śrubę bądź udar.
Miewają pojemniki na łupinki lub schowek na zgniatacz w stojaczku.
Spotkać można dziadki produkowane metodą przemysłową, a także w manufakturach, oraz przez artystę - ręcznie 
