Tkanina bawełniana lub wełniana o dobrych właściwościach termoizolacyjnych.
Historia flaneli rozpoczęła się w XVI wieku, kiedy to w znajdujących się w Walii warsztatach tkackich, opracowano nowatorską metodę szczotkowania gładkiej bawełny, która nadawała jej powierzchni włoskowaty charakter.
Sama nazwa pochodzi najprawdopodobniej od niemieckiego słowa flanell, lub starofrancuskiego słowa Flaine, czyli - koc.
Przytulna i miękka, należy do grupy tkanin z okrywą runową - jest z tzw. grupy welurów drapanych.
Zazwyczaj jest tkana splotem płóciennym (prostym, mało podatnym na uszkodzenia mechaniczne), lub skośnym (zwanym rządkowym), po czym powierzchnia tkaniny jest "drapana", a następnie strzyżona - w ten sposób otrzymuje się miękką, delikatną okrywę włókienną, a w dodatku dobrze utrzymującą ciepło.
Początkowo służyła głównie do szycia szkockich kiltów. Pewnie stąd właśnie wzięła się popularność na charakterystyczny wzór w kratę, który do dzisiaj towarzyszy koszulom wykonanym z flaneli.
Najbardziej popularna jest flanela bawełniana. Pod koniec XIX wieku, koszule uszyte z flaneli były ulubionym strojem robotników, którzy doceniali wytrzymały i ciepły materiał, na którym nie widać zabrudzeń.
Dużo rzadziej wykorzystuje się flanelę wełnianą - ta ze względu na wysoką sprężystość (jest mało mnąca - nie gniecie się) jest jednak chętnie stosowana do produkcji zimowych garniturów dla mężczyzn.
Często na rynku można spotkać pościele z flaneli, które zwykle są wykonane z grubej bawełny. Ten oddychający materiał zapewnia komfort i ciepło podczas snu sprawiając, że ciało się nie poci. Ponadto, dzięki właściwościom termoizolacyjnym elastycznej i przyjemnej w dotyku tkaniny, osoba w niej śpiąca nie zmarznie nawet podczas chłodniejszych nocy.
 splot płócienny (prosty)
|
 splot skośny (rządkowy)
|
Podobne do flaneli są: barchan - jednostronnie barwiony wykonany z lnu i bawełny, powstały na skutek drapania dwustronnego, oraz molton 
