REKLAMY
krawat

Z francuskiego: cravatte - to ozdoba głównie męskiego stroju.

Zazwyczaj jest wiązany wokół szyi na kołnierzu koszuli, na co najmniej kilka sposobów.

Okazuje się, że historia tego wąskiego paska materiału jest starsza, niż nam się wydaje.

terakotowy żołnierzJuż ponoć żołnierze chińskiego cesarza Shi Huang Ti (260-209 p.n.e.) nosili wokół szyi chusty. Terakotowi żołnierze z grobowca cesarza Qin Shih-huang-di mają na szyjach chusty zawiązane w sposób przypominający węzeł prosty, charakterystyczny dla krawata.

W chusty stroili się również rzymscy żołnierze. Na wizerunkach armii uwiecznionej w marmurze kolumny Trajana pochodzącej z 113 roku n.e., szyje legionistów zdobią focale - szale zawiązane na wzór wstążki, jak i przypominające węzeł prosty, usytuowane na pancerzu.
Podobno rzymscy mówcy często nakładli na szyję rodzaj chusty z grubego materiału, mający chronić przed zimnem ich gardła, a tym samym struny głosowe.

Chorwat z chustąWspółczesny krawat wywodzi się od długich, kolorowych chust lub szarf noszonych dawniej na szyi w Chorwacji.

Około roku 1660, król Francji Ludwik XIV jeszcze zanim wstąpił na tron, podczas przeglądu wojsk, między nimi również regimentu najemników chorwackich, zwrócił uwagę na kolorowe jedwabne chusty noszone przez chorwackich oficerów.
król Ludwik XIV"Król Słońce" był znany z uwagi jaką poświęcał strojom, stąd kolorowe jedwabne chusteczki nie uszły jego uwadze - tak spodobał mu się pomysł, że wkrótce utworzył własny regiment nazwany Royal Cravattes.
Później krawat wszedł również na stałe do jego stroju, a pieczę nad królewskimi cravates (kosztownymi chustami z pięknej koronki sprowadzanymi z Wenecji) sprawował tzw. cravatier.

Samo słowo krawat wywodzi się od zwrotu "a la croate" - jak Croat (czyt. Kroat - czyli Chorwat) - w chorwackim stylu. Z języka francuskiego nazwa krawat trafiła do większości języków europejskich. Jedynie Anglicy, w swej przekorze, wybrali nazwę opisową "neck tie" - dosłownie węzeł na szyi.

Wkrótce moda na noszenie krawatów przeszła do Anglii, a następnie do całej Europy.

Odtąd żaden dżentelmen nie mógł uważać się za dobrze ubranego jeżeli nie miał czegoś zawiązanego wokół szyi, im bardziej dekoracyjne tym lepiej.

REKLAMY

Pod koniec XVIII wieku nadeszła modna na francuskie incroyable (tłum. nie do wiary), w Anglii nazywane "modą serwetową". Noszono wtedy wielkie, krochmalone chusty misternie wiązane wokół szyi, podnoszące podbródek i nadające postaci nienaturalny, wyniosły wygląd. Nieco później udoskonalono incroyable. Nadal była to szeroka chusta wiązana pod brodą raz lub dwa razy, jednak jej końce były łączone na piersi i przytwierdzane szpilką.
Z tej samej epoki pochodzi najbliższy obecnemu wizerunkowi krawata angielski "four-in-hand" (powozić czwórką koni), odpowiednik francuskiego regate - wąski krawat, charakterystyczny dla angielskich arystokratów uczestniczących w wyścigach, lub francuskich bywalców wytwornych klubów jachtowych.

Później przyszły czasy najróżniejszych stylów i mutacji. Pojawiły się halsztuki i fulary, chusty, bandany, apaszki i aksamitki. Niezależnie od mijających mód, krawaty aż do rewolucji przemysłowej pozostawały symbolem elegancji i bogactwa. Wykonane były zawsze z najwyższej klasy materiałów, szyte i układane przez specjalistów.

W roku 1800, angielski dandys Brummel kazał krochmalić swoje krawaty i wprowadził modę na ich wiązanie. Jednak dopiero w XIX wieku krawat zyskał swój dotychczasowy kształt, a wraz z jego upowszechnieniem stał się symbolem męskości, a nauka wiązania była swoistym rytuałem inicjacji młodych mężczyzn - umiejętność tą należało posiąść przed bierzmowaniem, w wojsku, lub ostatecznie przed zawarciem związku małżeńskiego.
Powstało wówczas znane powiedzenie Balzaca: "Rozum mężczyzny objawia się w jego umiejętności wiązania krawata".

Do dzisiaj krawat uważa się za nieodłączny element stroju eleganckiego mężczyzny. Dzisiejsza moda wyselekcjonowała z szeregu form głównie długi krawat lub muszkę, a różnorodność kształtów zastąpiła bogactwem wzorów i kolorów oraz bardzo dobrymi gatunkami tkanin.

W Polsce, w drugiej połowie lat 70-tych XX wieku, w związku z kampanią na rzecz czystości języka polskiego - co polegało na wymyślaniu polskich odpowiedników wyrazów pochodzenia obcego - handlową nazwą krawata był zwis męski ozdobny, lub zwis męski elegancki. Nazwa nie przyjęła się, ale ciągle funkcjonuje w dowcipach "z epoki", podobnie jak młotek: wbijacz do gwoździ, czy slipy: trójkąt męski elegancki 

Zobacz etapy wiązania węzła prostego:

krok 1
krok 2
krok 3
krok 4
krok 5
gotowe

 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj