Pierwszy statek pasażerski z napędem parowym, ale i z żaglami.
To pierwszy parowiec, który przepłynął Atlantyk.
Został zbudowany w stoczni Fickett and Crockett and East River koło Nowego Jorku i zwodowany 22 sierpnia 1818 roku. Był długi na ponad 30 metrów i szeroki na prawie 8 metrów.
Oprócz żagli podnoszonych na 3 masztach, SS Savannah miał również silnik parowy o mocy 66 kW (90 KM), który napędzał boczne koła łopatkowe.
Swój pierwszy rejs parostatek rozpoczął 22 maja 1819 roku z portu w Savannah w stanie Georgia. Po niespełna miesiącu (20 czerwca 1819 roku) zawinął do Liverpoolu.
W czasie tego historycznego rejsu, maszyna parowa napędzała statek zaledwie przez 83 godziny - tylko przy bezwietrznej pogodzie, kiedy żagle nie były w stanie zapewnić prędkości co najmniej czterech węzłów - był to jednak klasyczny żaglowiec, który otrzymał napęd parowy tylko jako pomocniczy.
Statek miał 32 miejsca pasażerskie, ale na ten rejs nie udało się znaleźć chętnych, którzy byliby gotowi zaryzykować podróżowanie na otwartym morzu statkiem z TAKIM napędem.
W Europie próbowano statek sprzedać, ale bez powodzenia.
Po powrocie do Stanów Zjednoczonych, pomimo uznania za swoją historyczną podróż, SS Savannah nie odniósł komercyjnego sukcesu jako parowiec.
Po tym, jak właściciele statku Scarborough & Isaacs ponieśli finansowe niepowodzenie w wyniku pożaru, który przetoczył się przez miasto Savannah w 1820 roku, firma sprzedała silnik statku za 1600 dolarów i przekształciła statek w jednostkę handlową, używaną do podróży między Savannah a Nowym Jorkiem.
5 listopada 1821 roku, SS Savannah na skutek sztormu osiadł na mieliźnie u wybrzeży Long Island, rozpadając się niedługo później.
Minąć musiało kolejne 20 lat, zanim parowce regularnie zaczęły przepływać Atlantyk - i prawie 30 lat, zanim kolejny amerykański statek powtórzył ten wyczyn 
