Filozof, myśliciel, nauczyciel i pisarz starożytnej Grecji (384 - 322 p.n.e.)
Urodził się w mieście Stageira, w północnej Grecji. Miasto, w którym przyszedł na świat, należało wówczas do Macedonii.
Jego ojciec był nadwornym lekarzem rodziny królewskiej.
Siedemnastoletni Arystoteles udał się do Aten, by wstąpić do sławnej Akademii Platońskiej - szkoły, którą kierował Platon. Pozostał tam 20 lat. Potem sam nauczał, a także pisywał książki o polityce i etyce, studia o tym, dlaczego pewne czyny są dobre, a inne złe.
Gdy w 347 roku p.n.e. zmarł Platon, Arystoteles porzucił Akademię i przepłynął Morze Egejskie, by osiąść na wyspie Lesbos. Nie przerwał jednak swoich studiów - próbował mianowicie ustalić, czym właściwie jest istota ludzka.
Uznał, że ludzie to jedynie zwierzęta żyjące gromadnie w osadach i miastach. Potem myśli te zebrał w jednej ze swych najsłynniejszych ksiąg pod tytułem Polityka, której tytuł pochodzi od greckiego słowa oznaczającego miasto - polis.
W 343 roku p.n.e. Arystoteles wrócił do Macedonii, na zaproszenie króla Filipa II, który zaproponował mu stanowisko wychowawcy jego nieletniego syna. Chłopcem tym był późniejszy słynny wódz i król - Aleksander Wielki.
Kilka lat później Arystoteles ponownie znalazł się w Atenach, gdzie założył własną szkołę filozoficzną - Liceum (Likejon). Lubił uczyć swych studentów, spacerując pod drzewami.
Napisał wiele prac, w których polemizował z przemyśleniami wcześniejszych filozofów - Sokratesa i Platona.
Oprócz zainteresowań czysto filozoficznych miał także inne, bardziej przyziemne - był autorem dzieła: Mechanika 
Powiedział:
Prawda leży pośrodku - może dlatego wszystkim zawadza.
