REKLAMY

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna
 
fikuśny biustonosz

Rodzaj bielizny dla kobiet, służącej do przykrycia i podtrzymywania piersi.

Kobiece piersi okrywano zapewne już cztery tysiące lat przed naszą erą. Świadczą o tym wykopaliska archeologiczne.

Jednym z przykładów może być znaleziona gliniana figurka bogini z greckich Myken, z piersiami mocno owiniętymi pasami tkaniny.

Żeby mogły swobodnie uprawiać sport, kobiety starożytnej Grecji i Rzymu nosiły opaski na piersiach, zmniejszające wielkość klatki piersiowej.

Nazywano je apodesmos lub mastodeton. W średniowieczu pojawił się gorset (który zwano też sznurówką lub pancerzykiem), który przetrwał aż do XVIII wieku. Sam biustonosz, taki jakim go znamy dziś, pojawił się dopiero w XIX wieku.

Pierwszy model, bardzo jeszcze surowy w porównaniu za współczesnymi staniczkami, przypominający skomplikowaną konstrukcję z drutu i jedwabiu (przywodzącą na myśl raczej dwa sitka do herbaty niż bieliznę), pojawił się w 1886 roku w Anglii. W roku 1887 wynalazek został opatentowany. Wkrótce rozpoczęto produkcję w Stanach Zjednoczonych, gdzie biustonosz można było nabyć za 75 centów w sprzedaży wysyłkowej, prowadzonej przez firmę Stokes Thomson & Co. z Filadelfii.

Pierwszy biustonosz z tiulu i jedwabiu wprowadziła na rynek paryska gorseciarka Herminie Cadolle w 1889 roku - nazwała go le bien-etre, czyli dobrobyt, dostatek. Był to pierwszy element bielizny podtrzymujący piersi i nie uciskający przepony dzięki ramiączkom; zamiarem Herminie było uwolnienie kobiet od krępujących i ograniczających ruchy gorsetów.
Wśród pierwszych klientów znalazła się Mata Hari, słynna kobieta-szpieg. O popularności biustonosza decydował również fakt, że pozwalał on kobietom uprawiać sport i podejmować inne wyzwania niemożliwe do realizacji w gorsecie.

Ciekawostką jest fakt, że podobnie jak w przypadku innych, tutaj również doszło do zdublowania wynalazku. W XIX wieku środki informacji dalekie były od tego, czym są obecnie. Nic więc dziwnego, że cztery lata po skonstruowaniu biustonosza w Anglii, austriacki przemysłowiec Hugo Schindler nic o tym nie wiedział. On również wpadł na pomysł stworzenia podtrzymującej piersi bielizny, która zastąpiłaby gorset. 4 września 1891 roku otrzymał na wynalazek Patent Cesarski numer 62 641.

Nad stanikiem pracowała też Marie Tucek, która w 1893 roku jako pierwsza z kobiet opatentowała tę nieodzowną dziś część damskiej garderoby. "Podtrzymywacz biustu" (breast supporter) przypominał w dużej mierze dzisiejszy biustonosz - miał dwie oddzielne kieszenie, ramiączka i zapięcie na haczyk.
Kolejnym wynalazcą była również kobieta - panna Christine Hardt z Drezna, która w roku 1899 uzyskała Patent Cesarski za "damski strój podtrzymujący biust". Panna Hardt potrafiła myśleć praktycznie i zadbać o higienę - ramiączka jej biustonosza nie były przytwierdzone na stałe, ale zapinane na guziczki, co ułatwiało pranie.


Sigmund LindauerW 1912 roku przyznano następny patent w tej dziedzinie - otrzymał go Sigmund Lindauer, fabrykant gorsetów ze Stuttgartu, który stworzył miękki biustonosz, całkowicie pozbawiony usztywnień. Anegdota głosi, że pomysł wynalazku narodził się podczas podróży poślubnej państwa Lindauer, w czasie której fabrykanta bardzo zniecierpliwiło pokonywanie niezliczonych pętelek i haczyków w bieliźnie panny młodej.

Pierwszy elastyczny biustonosz bez pleców, wynalazła nowojorska tancerka debiutantka Mary Anne Phelps-Jacobs, która wybierała się właśnie na bal w nowej, zwiewnej sukni. Sztywny, ograniczający ruchy gorset zupełnie do stroju nie pasował, poprosiła więc swoją służącą, żeby zszyła ze sobą różową wstążką dwie jedwabne chustki do nosa.
Pomysł spodobał się jej przyjaciółkom - postanowiła swój pomysł opatentować w roku 1914, po czym sprzedała patent przedsiębiorstwu gorseciarskiemu Warnera z Bridgeport w stanie Connecticut za 1,5 tysiąca dolarów. Potem wartość patentu oszacowano na 15 tysięcy.

Słowo biustonosz pojawiło się po raz pierwszy w roku 1907 w eleganckim magazynie Vogue.
W 1935 roku firma Warner Brothers wprowadziła istotną innowację, wprowadzając numerację miseczek biustonosza od A do D. Obecnie można powiedzieć, że w sprzedaży istnieje około 90 różnych rozmiarów staników.
Dzieje biustonosza bywały burzliwe. Być może z racji bliskości ciała, był uznawany za symbol wyrażający wolność jednostki, a dokładniej - wolności i praw kobiet. Feministki paliły kiedyś biustonosze, jako wyraz protestu przeciwko nierówności płci.

Największy stanik o którym wspomina księga rekordów Guinessa, nosiła Amerykanka Norma Stitz (pseudonim artystyczny, mający fonetycznie brzmieć jak enormous tits). Wielkość tego stanika to 56WW, co odpowiada obwodowi 203 cm.
biustonosz za 12,5 miliona dolarów 
Jeden z najdroższych biustonoszy na świecie (na ilustracji obok), zrobiony został przez firmę Victoria’s Secret w 2005 roku z osiemnastokaratowego białego złota i jest wysadzany 2 900 diamentami oraz 22 rubinami.
Koszt takiego drobiazgu, to - bagatela: 12,5 miliona dolarów 

Ciekawostka:
Ostatnio skonstruowany został biustonosz ratujący życie. Stworzony przez firmę Techno Bra, wykrywa zaburzenia w rytmie pracy serca. Ma też wbudowany bezprzewodowy telefon i GPS. Kiedy przy okazji jakiegoś niebezpieczeństwa serce kobiety zaczyna bić bardzo szybko, stanik wysyła sygnał do policji, a dzięki GPS-owi można ją łatwo zlokalizować. Wynalazek ma podnosić alarm i ratować kobiety przed napadami i gwałtami.


Pokaz naprawdę drogich biustonoszy:

  • 1.jpg
  • 2.jpg
  • 3.jpg
  • 4.jpg
  • 5.jpg
  • 6.jpg
  • 7.jpg
  • 8.jpg
Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj