REKLAMY

maszyna animacjaObrabiarka to maszyna do mechanicznej obróbki przedmiotów w celu nadania im określonych kształtów, wymiarów i chropowatości powierzchni.

Obróbka przedmiotów użytkowych, narzędzi oraz broni, absorbowała człowieka już od najdawniejszych czasów.

Początkowo była to głównie obróbka ręczna przy użyciu prymitywnych narzędzi kamiennych, doskonalonych z czasem i zastępowanych narzędziami metalowymi - wiertłem, nożem, piłą oraz pilnikiem.

Pierwszy pilnik z brązu znaleziono na Krecie. Pochodził on z XX wieku p.n.e., natomiast pierwsze pilniki żelazne - znalezione w Egipcie - pochodziły z VII wieku p.n.e.

Wynalazek obrabiarki został dokonany w epoce kamiennej w Mezopotamii około 4000 lat p.n.e. Pierwszą z licznej dzisiaj rodziny tego rodzaju maszyn była wiertarka.
Powstała ona z prymitywnego świdra z kamiennym ostrzem (przypominał nasze wiertło piórkowe). Świder mocowano do okrągłego pionowego wałka osadzonego w drewnianej ramie. Następnie wałek oplatano sznurkiem. Ciągnąc za sznurek, wprawiano wałek, a z nim ostrze świdra, w szybki ruch obrotowy. Ciągłość pracy narzędzia można było uzyskać, gdy sznurek napędowy był zarazem cięciwą łuku. Był to tzw. napęd smyczkowy.
Napędy sznurowy i smyczkowy miały także pierwsze tokarki, które pojawiły się w epoce brązu, około 1900 lat p.n.e.


Istotne udoskonalenie obrabiarek nastąpiło w średniowieczu, kiedy zaczęto stosować napęd pasowy od wałów poruszanych kołami wodnymi.
Ciekawe projekty obrabiarek opracował około 1500 roku Leonardo da Vinci. Znane są jego szkice tokarki z napędem pedałowym, wiertarki do luf armatnich i innych. Tokarka jego pomysłu była napędzana pedałem nożnym i linką przewijającą się przez wałek, połączoną z cięciwą łuku.

REKLAMY

prosta tokarkaOczywiście, te prototypy dzisiejszych obrabiarek wykonywane były z drewna i w większości przeznaczone do jego obróbki. Metalom nadaje się w tym okresie kształt albo przez kucie, albo poprzez odlewanie.
W wiekach średnich żelazo całkowicie wypiera inne materiały narzędziowe, nadal jednak dominuje obróbka manualna, a istniejące obrabiarki mają napęd ręczny.

Charakteryzując stan rozwoju obrabiarek w okresie powstania maszyny parowej niektóre źródła podają, że obróbka - za pomocą docieraka z ołowiu - otworu cylindra o średnicy około 50 centymetrów, odlanego z brązu w 1760 roku zapewnia jego cylindrowość w granicach grubości małego palca. Kilkanaście lat później, obróbka cylindra o średnicy dwukrotnie większej, za pomocą wytaczadła z nożem stalowym, osiągała już dokładność rzędu grubości monety jednoszylingowej.

Maudslay na znaczku pocztowymSzybki postęp w konstrukcji i w budowie obrabiarek zaczął się dopiero w II połowie XVIII wieku. W znacznym stopniu przyczynił się do niego angielski budowniczy maszyn Henry Maudslay, który był współtwórcą zbudowanej w 1795 roku pierwszej prasy hydraulicznej, a w 1797 roku zbudował metalową tokarkę z suportem napędzanym od śruby pociągowej, tzn. obrabiarkę w której po raz pierwszy uzyskano wymuszone prowadzenie narzędzia.

W 1818 roku powstała pierwsza frezarka skonstruowana przez amerykańskiego mechanika Eli Whitney'a.

Doniosłą rolę w rozwoju obrabiarek odegrał wynalazek silnika elektrycznego. Napęd elektryczny umożliwił budowę automatycznych obrabiarek zespołowych, tzn. obrabiających przedmiot jednocześnie z różnych stron, lub na wielu stanowiskach, przy jednoczesnej pracy wielu narzędzi.
W latach 1935 - 37 wprowadzono pierwsze automatyczne linie obróbkowe. Zdobyczą drugiej połowy XX wieku są obrabiarki sterowane komputerami i roboty przemysłowe 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj